Er werd gevraagd of we de lezers van de Blog-Bernina niet eens een kijkje konden laten nemen in onze naai-kamers.
De eerste berichten hebben jullie inmiddels gelezen en dat kunnen toch wel met recht Ateliers met een hoofdletter worden genoemd.

Eerst dacht ik,  daar kom ik dan aanzetten met mijn rommelkamer van nog geen 2 bij 4 meter. Maar daarna dacht ik, waarom niet?
Dit is de kamer waar ik mijn tijd doorbreng om te ontspannen, te rommelen en pogingen doe om draagbare kleding en lingerie te maken. En dat laatste gaat meestal ook nog goed ook.  En het is ook  de plek waar de meeste blogberichten voor BERNINA voorbereid worden.

En ik ben heel erg blij met mijn eigen ruimte; een plek waar ik de boel de boel kan laten. Deur dicht en niemand ziet de chaos die ik achterlaat.

Want de foto die jullie nu zien is van een kamer die speciaal voor deze gelegenheid is opgeruimd. Maar het probleem is dat dat ik teveel spullen heb voor de kleine ruimte die ik heb (of is het net andersom?).  Daarom is het nooit echt helemaal opgeruimd. Ik kan tig keer mijn spullen uitzoeken en netjes in dozen en laatjes doen maar aan het einde heb ik dan altijd nog wat over wat net niet past waar je het wilt hebben.

Niet alles is helemaal ongeorganiseerd want ik heb mijn tijdschriften en patronen in tijdschrifthouders en mappen opgeborgen. En met de Cameo-Silhouette stickers gemaakt.

En dit is een belangrijk laatje. Hier liggen de spullen in die ik vaak gebruik.  Zo grijp ik niet gauw mis, en hoef ik niet te zoeken in al die andere ladenkastjes.

Aan het begin van een project pak ik een mandje waar ik de materialen in doe die ik nodig heb.
Dan weet ik zeker dat ik het heb en hoef ik tussendoor ook hier niet naar te gaan zoeken.

Ik heb vervelende handen, en ik zoek dan altijd naar mogelijkheden om die handen minder te belasten.
Deze ergonomische tornmesjes zijn ideaal. Het is toch iets wat je vaak gebruikt, tenminste ik wel, en dan is het goed om er een aantal op voorraad te hebben.

Ook de zogenaamde reumaschaar is handig. Het knippen gaat hiermee gemakkelijker dan met een gewone schaar.
Voor het grote werk (kleding) gebruik ik ook wel een elektrische schaar.

Een draaddoorhaler is ook heel handig. Geen gepriegel meer om die draad door de naald heen te krijgen.
Op de foto zie je ook wateroplosbaar rijggaren.  Het voordeel hiervan is dat je dit rijggaren niet tussen stiksels hoeft weg te pulken want het lost op in water.

Mijn pappa en mamma denken ook vaak mee over hoe ik mijn handen kan ontlasten. Dit zijn bijvoorbeeld deurstoppers die ze ergens tegenkwamen en die ik nu gebruik als gewichten tijdens het knippen van grote patroondelen. Dan hoef ik niet te spelden.  Je kunt er ook zandzakjes of van die grote stenen voor gebruiken.

En pappa maakte voor mij een tailor clapper. (Monique schreef er hier eerder over).

En hier ben ik erg blij mee. Mijn eigen “fourniturenkast”. Lekker alles overzichtelijk bij elkaar zodat ik zo kan pakken wat ik nodig heb.
Ooit komen hier ook nog mooie stickers op, maar tot die tijd voldoet dit ook.

Soms droom ik van een opgeruimde en georganiseerde ruimte, maar aan de andere kant denk ik dat ook zo’n kamer binnen de kortste tijd een georganiseerde chaos gaat worden. Dus ik ben tevreden met mijn kamer of mamma’s hok zoals het hier ook wel genoemd wordt.

Tot de volgende keer!