Voor diegene die het nog niet wisten : ik ben een absolute fan van het naaien ‘met de vrije hand’. Daarmee bedoel ik : transport naar beneden, open borduurvoetje of BSR-voetje opzetten, nieuwe naald, gepaste draad, quilttafel monteren, quilthandschoenen aan en ‘tekenen’ met mijn naaimachine.
Deze geappliqueerde bloem werd verder bewerkt met borduurgaren. Voor kleine stukjes kunt u niet altijd stof gebruiken en is het nuttig om met draad en met de vrije hand meer diepte te creëren.
Meestal start ik met één bepaalde kleur en bewerk ik alle gelijk(w)aardige delen in een bepaalde volgorde want de draden worden pas op het einde afgeknipt. Dan ga ik verder met de volgende draadkleur.
Meestal is dit een rustgevend proces.
Toch gebeuren soms de meest frustrerende zaken : spanning niet juist te regelen, draad die constant afbreekt omdat die verjaard is – ja inderdaad, dit is heel goed mogelijk – we weten nooit sinds wanneer een bobijntje in de winkel staat, uw naald die afbreekt omdat u te snel de stof beweegt, of gewoon geen draad meer van de juist kleur en nog 10 cm te naaien.
Daarom wens ik erop te hameren om STEEDS op een proefwerkje – gelijkend qua stof en dikte op uw werk – te oefenen en de nodige machineaanpassingen uit te voeren.
Als ik met de “vrije hand” naai, neem ik elk kwartier een korte pauze om te stretchen en stap-voor-stap foto’s te nemen. Mijn schouders en nek zouden anders in de knoop liggen.
Tot de volgende keer
Nathalie
Schouders en nek kunnen er inderdaad pijn van gaan doen. Ook mijn ogen beginnen vaak te prikken en te tranen als ik te lang doorga. Maar het is wel erg leuk om doen. Bedankt nog voor de tips
(Je jongste dochter heeft een mooie naam)