Carrefour Europeen du Patchwork -Korea

Ik ben net terug van  Carrefour Europeen du patchwork in Ste marie aux Mines. Ik moest wel een expositie op zetten en te bemannen maar tog heb ik tijd gevonden om een paar prachtige dingen te delen.

Allereerst  doe ik een blog post over het Koreaanse werk en zal andere blogpost doen over ander werk. HetEspace de tisserands was over gegeven aan werk van Korea. Chungie Lee had een exhibition georganiseert van modern Pojagi/Bojagi werk. Pojagi werk is traditioneel Korean wrapping cloth dat nu op allerlei manieren word gemaakt- het gaat om hele mooie naden en ook transperantie. Het was heel jaame dat ik niet mocht fotograferen, maar als je naar het website van Chungie Lee gaat kan je zien wat voor sorten manieren Pojagi nu word verwerkt.

Er was ook een expositie van traditioneel koninglijk kleding- en ook dat mocht niet gefotografeert worden, en dan ook meer moderne kleding. Er was wel een mooie catalogus erbij.

Dus tot nu toe was het heel inspireerent maar het volgende was gewoon buitgewoon fantastisch! De Costumes van MIAO- een prive collectie van ethnische kleding van de Mioa mensen.

Het werk  is gewoon om van te dromen- allemaal met kleine krijsteekjes gemaakt en de kleuren combinatie echt zo mooi- dat dit soort werk woord vervallen door  mass productie in fabrieken voor de westerse markt is gewoon zo’n droevig gevoel- als ik denk aan de handen van de vrouwen die dit gemaakt hebben buiten hun lange werk dag , dat hun kinderen en hunzelf er mooi uitzien voor dorp feestjes enz, ja dan  ben ik gewoon vol bewondering.

Ik heb oit ook zo’n geel jasje gekocht en het werk is  zo fijn- kleine steekjes, perfekte naden. Het jasje wat ik gekocht had was geepaareert ook weer met super fijne steekjes- maar ik vond het zo leuk om  zoiets te hebben in mijn eigen kollectie omdat  je een gevole heb voor het mens die het ooit heeft gedragen.De kleine motiefjes zijn allemaal met krijsteek bewerkt.

Voor mij was dit de mooiste expositie. Ik hou van modern werk maar deze expositie geeft een heel gevoel en een verwondering hoe dat allemaal gemaakt is met werkelijke mensen uren. Ik wil het niet namaken daar gaat het niet om, maar wel wil ik deze beelden gebruiken als inspiratie voor het gevoel en de kleuren combinaties.