Met losse handen

Herinnert u zich nog het gevoel dat u voor het eerst uw handen los kon laten van het stuur van de fiets en toch niet omviel? Precies dat gevoel kreeg ik toen ik mijn eerste ´wholecloth´ quilt ging doorquilten. Ik had uit een verfexperiment onverwacht een prachtige lappencombinatie gekregen, en het leek mij een goede uitdaging (en les tegelijk) om daar een quilt van te maken.

Ik heb de vrij machinaal quiltlessen van expertblogger Marjon Hoftijzer gevolgd, en dat is een prima basis. Maar nu moet ik op eigen kracht bepalen wat ik waar ga doen… best nog moeilijk!

Allereerst heb ik een uitsnede van een lap op een andere lap genaaid met een smalle zigzag (minder kans op trekken), en de achterkant weggeknipt om de lap mooi dun te houden voor het quilten.

 Leuk he, als de lappen met procion zijn geverfd is de achterkant net zo mooi als de voorkant ;-). Maar terug naar de voorkant!

 Ik ben maar begonnen met wat me het leukste leek ;-), glitter op het water. Er zit beslist ook een kraai in mij. Lekker heen en weer gegolfd, rustig aan, geen draadbreuk, ik werd steeds blijer.

Op Christina´s blog had ik gelezen over de jeetjes als ´vuller´ van vlakken en dat leek mij ook leuk om uit te proberen, vooral in de rand rond de zon. Echt leuk om te doen!

OK, nu mag je wel stoppen… een horizon heeft vooral horizontale lijnen toch… weer wat geleerd. De blauwe bovenkant, langgerekte jeetjes van gemaakt om de overgang wat soepeler te maken.

Weet je het nog Nienke? Quilt je stof niet dood door het te intensief te quilten… Nu stoppen dus!

In de rand meer ruimte gegeven voor de stofnuances, beter!

De zigzagrand tussen de twee stoffen, afgewerkt met een zelfgemaakt biaisbandje, ook in geverfde stof.

En dit is dan het eindresultaat. Blij met mijn nieuwe Bernina 440 QE en de lessen die ik gevolgd heb.
En een quilt en een ervaring rijker!