BERNINA Corporate Blog –In de naailes zijn we al een tijdje bezig aan het laatste project van het schooljaar: de pyjama. Ook wel het project waar ik het meeste naar uitkeek. Ik zit een paar lessen achter en heb meteen de luxe om het een beetje op mijn eigen tempo te doen. Ik weet dat er wat lachend over wordt gedaan, een pyjama klinkt nogal oubollig, zeker zo één met een jasje met knoopjes. Ik ben alvast geen fan van het model, ik heb al een discussie over de zakjes gehad met de lesgeefster, ik wou geen zakjes maar zo ver ben ik nog niet.
Bij het knippen van de broek leerde ik dat er zoiets bestaat als de kniprichting. Het heeft te maken met de ketting- en inslagdraden. De kettingdraden zijn het sterkst en je knipt met die richting mee. Ik vond het nogal verbijsterend om dit zo laat op het schooljaar te leren, maar misschien was ik de vorige keren te opgewonden om te beginnen knippen om er aandacht aan te besteden.
De broek heeft al voor de nodige commotie gezorgd. Het blijft een beetje vreemd om je door een “vreemde” te laten meten en je maten te bepalen. Het was al wat vreemd dat iedereen een “small” had. Nadien volgden de aanpassingen. Ik had het geluk om binnen de standaardmaat te vallen en volgde dus maar mooi de instructies: de randen overlocken en de randen stikken.
De vorige les had ik het ongeluk om een vervangster te hebben die zich nog minder van de regeltjes aantrekt dan ik zelf doe. Meteen zorgde dit voor de nodige frustratie, ik kon zomaar de zoom van de broek stikken zonder te passen en pas nadien de elastiek. Ik besloot om dit laatste pas thuis te doen. En daar ben ik best blij mee. Aan mijn buik kwam die broek toch iets te hoog naar mijn zin. Ik moest een foto met flits maken, waardoor het niet meteen goed uitkomt, maar je krijgt wel een idee. Op de detailfoto zie je beter de kleuren.
Ik heb het patroon wat aangepast en ben aan de slag geweest met een Ikea-stofje. Een ideale gelegenheid om ook eens te proberen of ik het zelfstandig kan. Een veel gehoorde commentaar op de naailes: je leert de dingen stapje per stapje, maar eigenlijk leer je niet om zelfstandig te werken. De randen heb ik bij gebrek aan overlock gezigzagd. Ik heb de zomen iets smaller gestikt zodat de broek iets minder spant aan mijn poep, maar sjjjtt….
Ik hield vooral niet van de rand, stom misschien. Het beleg moest simpelweg geoverlockt worden, dan gestikt en nadien begon het prutswerk om met een veiligheidsspeld de elastiek door de boord te krijgen.
Toen ik het zelf uit probeerde besloot ik het anders aan te pakken, ik speldde de elastiek meteen vast en zorgde dat het boordje een beetje omgeslagen was, zodat alle kantjes mooi weg zaten. Ik vond het in elk geval handiger dan het prutsen met de veiligheidsspeld, al moet je natuurlijk voorzichtig zijn bij het stikken dat je niet in de elastiek zit.
Het resultaat is een vrolijke pyjamabroek om lekker lang in bed te blijven liggen, dvd’ke te kijken of rustig te ontbijten en de krant te lezen. Of beter twee!
Pingback:Zomers topje » Door Patricia » Maar, Gerimpeld, Voor, Waar, naaimachineVeel, BERNINA » BERNINA
Hallo Patricia,
Zoals Maria hier boven het zegt, strijkplank er naast. Je kunt niet naaien zonder alles plat te persen. En met katoenen stofjes is het makkelijk, anders moet je een katoenen pers lap er tussen doen. De boven kant van de broek: Broek verkeerde kant buiten, schuif hem over de strijkplank. Strijk 1 cm. zoom om met de strijkbout . Rondom. Strijk nog maals 3 cm. zoom met de bout plat, rondom. Zo nu heb je al een perfecte platte zoom om zo te stikken. Laat een stukje open voor het elastiek. Zelf stik ik ook langs de vouw heel smal op de kant. Dan blijft het elastiek beter zitten. Als je breder elastiek hebt word de zoom breder 3.5 of 4cm. Het vele persen word ook in de confectie toe gepast , kijk maar eens naar de kleding in de rekken. Daar persen ze alles kapot en gaat de boel glimmen. Maar elk verkeert plooitje of bobbeltje is dan weg!
Ik wens je veel sucses in je naailessen, groetjes marie
Pingback:Het laatste van het schooljaar – bis » Door Patricia » getestIk, Gelukkig, Holle, Ikea, BERNINA, Corporate » BERNINA
oeps,ja zo zie je maar weer hé 🙂 dat gelijk daar ook op gelet wordt,vele mensen die naaien vergeten het aller belangrijkste : persen van elke naad ,dat maakt het werkstuk zoveel mooier en niet zichtbaar dat het zelfgemaakt is ;)het afwerken van een werkstuk,maar elke naad die ik naai pers ik gelijk.Dus probeer dat gewoon met liefde voor je werkstukken aan te leren.Strijkplank en strijkbout in de buurt van de naaimachine plaatsen.
Fijne zondag en leuk dat je heb gereageerd.
gr maria
Je bent geen kniesoor hoor, je hebt volkomen gelijk. Ik ben meestal nogal slordig in die dingen en ja, deze is gewoon recht van de machine gefotografeerd geweest.
Moet je eerlijk zeggen ik ben een kniesoor hoor,leuke pyamabroek ,maar je moet hem of haar ?wel even persen keurig afwerken heet dat 😉
slaap lekker,gr maria
nou had ik verwacht je lekker in bed te zien zitten, met je nieuwe pyama en de krant erbij. ik heb wel moeten lachen toen ik je bericht las, zag het al helemaal voor me – dat passen en meten van alle leerlingen. maar de pyama is hartstikke leuk geworden, en zoals we inmiddels van je gewend zijn, heb je er weer een heel gezellig stofje voor gekozen.