Een tijdje geleden stelde Patricia Vroman mij een vraag omdat ik hoofdredactrice bij verschillende tijdschriften ben. Patricia schreef dat ze wel eens probeert om van die oudere modetijdschriften in de kringwinkel op de kop te tikken, maar het lijkt haar soms een beetje Chinees of moeilijk te vertalen naar hedendaagse stoffen of technieken. Ze vroeg me of ik een evolutie zag of alles gewoon terug komt.
Doordat ik het verschrikkelijk druk heb gehad, heeft het antwoord even op zich laten waten, maar hier dan mijn mening Patricia:
Neem van mij aan alles is al een keer gedaan of uitgevonden, het is eigenlijk de kunst om er je eigen draai aan te geven.
Mijn ervaring als hoofdredactrice is dat onze lezers uit verschillende ‘types’ bestaat:
1. Degenen die alles precies namaken, zoals de werkstukken in de tijdschriften. Dat geldt voor de gebruikte stoffen, kleuren garens, maten en ga zo maar door. Wanneer het werkstuk gemaakt is in bv kleuren die zij niet mooi vinden, is het dus geen mooi werkstuk en wordt niet gemaakt.
2. De volgende groep durft al iets meer. Passen de stofjes c.q. kleuren aan.
3. De derde groep is de groep die een werkstuk ziet en waar het gelijk in het hoofd gaat malen. Het werkstuk is het begin van hun eigen idee en/of toepassing.
Zo gaat het eigenlijk met de mode precies hetzelfde. Je zag het eigenlijk afgelopen zomer heel goed met de rokken en jurken met de brede gerimpelde stroken. Dat was zo’n 30 jaar geleden ook helemaal hot. De dessins van de stoffen worden wat aangepast en de lengte, maar verder is het bijna een kopie van toen. Als tipje van de sluier: we hebben jaren en jaren geleden gehaakte kleding gehad van vierkantjes. Nou volgend jaar komt dat helemaal terug! De basis is dus dezelfde, alleen zullen de kleuren anders zijn en de modelletjes wat anders. Wat wel een enorme evolutie heeft doorgemaakt is met name het kleurgebruik. Jarenlang is het kleurgebruik heel voorzichtig geweest. Rood, roze en oranje samen was dus iets wat echt niet kon. Nu kun je eigenlijk elke combinatie maken die je wilt, alhoewel je altijd afhankelijk bent van de stoffen die ju in de winkel kunt kopen. Maar het fijne is dat er eigenlijk wel 8 groepen kleuren zijn die gebruikt worden. Dus het combineren hiervan hoeft geen probleem te zijn.
Hoe gek het ook klinkt ik heb eigenlijk niet zoveel met mode in die zin, ik trek aan wat ik leuk vind en lekker vind zitten. Dat deed ik als puber al en dat kwam niet alleen dat wij het thuis niet zo breed hadden om steeds maar naar de winkel te gaan om iets nieuws te halen. Ik had een paar goeie basispatronen en daar varieerde ik op. Wel is mijn smaak natuurlijk veranderd of moet je zeggen geëvalueerd?
Wanneer je dus oude (mode) tijdschriften of handwerkbladen hebt, moet je je fantasie een beetje gaan gebruiken. En dat is zo verschrikkelijk leuk!
Ik denk er nog even over na aan wie ik de volgdende vraag ga stellen, ik meld me binnenkort!
Groetjes, Bea
Zoals het hier op de afbeeldingen te zien is, zie ik het wel zitten om ook een gehaakt deel aan te schaffen. En terwijl ik dit schrijf, bedenk ik me, dat ik zelfs al e.e.a. in de kast heb liggen. Straks zoeken. En dan kom ik vast en zeker dingen tegen van vroeger, die ik nu weer leuk vind en anders kan combineren.
Oei, gaan we volgend seizoen echt weer aan de gehaakte granny squares???
Wel schattig voor dekentjes enzo, maar ik moet er nog niet aan denken om er kleren van te dragen. Ben niet zo’n trendsetter ben ik bang 🙂
Voor wie zich er wel aan wil wagen, dit is een hele leuke weblog over haken: http://attic24.typepad.com/
Bea, wat een mooi artikel – het is ook precies wat ikzelf altijd roep: alles is al gedaan, je moet er alleen steeds je eigen draai aangeven. De uitdaging!