Creatieve berichten over naaien

Workshop met Mme ZsaZsa

Lang voor de hype was ik al ingeschreven bij de workshop van Mme Zsazsa. Ergens in oktober al, meen ik me te herinneren. Gewoon omdat het me wel leuk leek om eens wat andere tips te krijgen dan die uit de naailes. Maar door het griepje dat de ronde deed konden een aantal mensen ook nog gewoon aansluiten de dag zelf. Geluk hebben noemen ze dat. Morgen is er een tweede workshop voorzien, wegens groot succes.

Ik had de instructies maar half gelezen of slecht onthouden, wie zal het zeggen? Ik was een beetje ontgoocheld toen bleek dat het workshop voor het maken van de wikkelrok zou zijn. Ik had gehoopt dat we mochten kiezen. In de mail had nochtans gestaan dat we een rits moesten meebrengen. Biais hadden ze dan niet vermeld. Maar kom, ik besloot er het beste van te maken. Al is het vermoedelijk het laatste exemplaar uit het boek dat ik zelf zou maken. Geen idee waarom, want zo’n wikkelrok dat heeft wel iets. Al is het niet altijd praktisch op de fiets enzo. Maar ik had verschillende stofjes bij en ik koos dan maar een vrolijk stofje waar één van mijn workshopcollega’s meteen voor ging zwijmelen, altijd leuk, zeker als je zelf een beetje twijfelde over het stofje.

Mme Zsazsa demonstreerde de exemplaren uit het boek en we konden aan de slag. Ik keek met wat verbazing toe hoe ik de breedste heupen bleek te hebben. Om de één of andere reden zat in mijn hoofd dat je rekening houdt met de heupbreedte bij het kiezen van je maat. In het boek staat dat dit de taille is (tenzij voor het rechte rokje). Maar goed… Behalve mezelf een complex aandoen, leerde ik ook heel wat bij. Over een no-nonsense aanpak van patronen over te tekenen met een tekendriehoek en afwasbare stiftjes uit de Hema. En het belang van correct te stikken.

En Engelse naden natuurlijk, super handig en veel properder dan zigzaggen (tenzij misschien als je een overlock heb. Bovendien heb je minder draad nodig en voor de rest moet je ook gewoon twee keer over de boord gaan. Het systeem wordt in het boek uitgelegd, maar eigenlijk komt het er op neer dat je eerst een kleine naad op de goede kant stikt (vb. 0,5cm) alsof je je rok zou aandoen) en daarna strijk je die plat en stik je aan de binnenkant een iets grotere naad (van 1 cm). De kleine naad wordt op die manier ingesloten en aan de binnenkant heb je geen rafelende kanten, geniaal!

Al bleek het niet zo simpel te zijn. Aan één van de kanten kwam de boord wat piepen, ik moet dus nog recht leren stikken op 1cm. Het lukte me niet om het rokje af te werken binnen de voorziene tijd. Misschien heb ik te veel zitten kletsen of misschien ben ik gewoon een beetje traag. Ik heb in elk geval weer wat bijgeleerd. En met de handtekening van Mme Zsazsa ga ik met nog meer plezier de patroontjes maken.

Gerelateerde inhoud die interessant voor je is

Commentaren op dit bericht

0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Beste bezoek(st)er van de BERNINA blog,

Om afbeeldingen bij de commentaarfunctie te publiceren, moet je je op de blog aanmelden. Hier kun je je aanmelden.

Ben je nog niet op de BERNINA blog geregistreerd? Hier kun je je registreren.

Hartelijk dank,

Jouw BERNINA blogteam