Het nieuwe jaar is al weer een paar dagen oud maar toch wil ik u allen alsnog een heel goed, gezond en creatief 2013 wensen. Ik vind het altijd een heerlijk gevoel, zo’n nieuw jaar voor me. Een nog leeg jaar waarin ik weer zoveel leuke dingen hoop te gaan doen.

Toch wil ik in deze blog nog even terug naar vorig jaar. Het jaar 2012 was voor mij namelijk een veel bewogen jaar. Maar ook zeker een jaar met een heel mooi hoogtepunt. Onze oudste dochter is getrouwd. En ja, ik heb haar bruidsjurk gemaakt. En zeker wil ik dat met u delen maar graag in een ander blog bericht.

Maar ook voor mijn zoon heb ik kleding gemaakt. Mijn zoon is behoorlijk groot (ik zeg altijd ik heb heel veel zoon) en heeft erg veel moeite om passende kleding te vinden. En voor zo’n speciale dag, als de trouwdag van je zus, wil je natuurlijk toch goed voor de dag komen. Dus moeders werd in geschakeld.

Een gilet moest het worden. En dan graag één die past. Gezien zijn pasvorm van 2.10 m en koksbuik (hij is kok en já mam…, alle goede koks hebben een buikje!) was het patroon tekenen geen sinecure. Maar het is gelukt.

De stof was geen probleem. Ik had nog diverse mooie lapjes liggen (van de wel bekende Belgische jongens). Op de papieren patroondelen van de voorpanden heb ik ruiten getekend. Op die manier kon ik goed zien of het formaat van de ruit de juiste was. Hierna heb ik uit de stoffen de ruiten geknipt. De stof is een soort van zijde, rafelig en door het schuine knippen haast iets rekbaar. Daarom heb ik achter alle ruiten een dunne Vlieseline gestreken. Niet op de naden want dan zou het te dik en stug worden.

Nu de ruiten in de juiste volgorde gelegd. Dat was nog een heel gepuzzel om de juiste compositie te krijgen.

En de ruiten aan elkaar gestikt. Steeds naden goed strijken. Strijken is een van de belangrijkste onderdelen van het zelf kleding maken.

Nadat van de voorpanden de ruiten aan elkaar gestikt waren heb ik het papieren patroon weer op de voorlopige panden gelegd en vlak langs het papieren patroon met een grote steek en afstekende kleur garen gestikt. Op deze manier kon ik zien waar ik voor de verdere afwerking moest stikken. En bovendien, het rechter en linker voorpand moest wel gelijk worden!

In het voorpand zijn twee taillecoupenaden gemaakt. Een gilet heeft als basis altijd taillecoupenaden en ook bij een patroon voor een buikje is dit zeker mooi. Het geeft een slankere belijning.

Daarna is een gilet maken niet zo heel veel werk meer. Zijnaden en schoudernaden. Natuurlijk moet er wel voering in.

Om de buitenrand af te werken heb ik gekozen voor een paspel langs de randen.

Wel was het nog even moeilijk mijn zoon op de foto te krijgen. Dus let niet op hem! Hij doet alweer raar!

Enne… die broek, die is niet zelf gemaakt. Een hele vreemde vraag van mijn zoon maar of ik die ook nog even korter!! wil maken. Ik kan u zeggen, het maken van het gilet was leuk en ontspannen maar om nou een stuk van een broek te knippen van een kind die zelfden of nooit een broek op lengte heeft……