Bij mijn bezoek aan Kantjeboord, mijn favoriete winkel in Amsterdam, werd ik geïnspireerd door een rokje dat was gemaakt door Paula. Een allerschattigst rokje dat precies wat voor mijn dochter is. En omdat kant deze winter helemaal “ïn” is ben ik ook nog eens hip J . Onder het mom van beter goed gejat dan slecht bedacht de kunst afgekeken en tijdens het winkelen bedacht zal ik wel of……. zal ik niet.
En wie kent dat niet, je ziet een leuke stof liggen en je hebt er gelijk een beeld bij. Maar ja, je hebt al zoveel stoffen en nog meer projecten klaar liggen dus eigenlijk heb je dit helemaal niet nodig maar het is zooo leuk. En zo wik en weeg je wat af om vervolgens thuis te komen zonder het stofje en met spijt als haren op je hoofd.
Zo ook deze dag, ik dacht ik doe verstandig en vraag eerst mijn dochter wat ze ervan vindt. Natuurlijk vond ze het geweldig en gelukkig voor haar moest ik de week daarop alweer naar Amsterdam. Even goed met haar overlegd welke kleur ze het liefst wilde (het kant is in meerdere kleuren verkrijgbaar). Inmiddels had ik vol enthousiasme het rokje ook al aan een vriendin laten zien, dus nog een bestelling. Ik kon aan de slag.
Het is een simpel rokje en makkelijk in een avondje klaar.
Allereerst heb ik haar heupomvang opgemeten. Toen heb ik het patroon in het kant nagemeten. Ik wil namelijk dat het patroon niet onderbroken wordt en zo heb ik de wijdte bepaald. Naar boven toe laat ik de stof een beetje toelopen anders krijg je zo’n theemuts idee hahaha.
Het mooiste is om de bovenrand bij het kant eraf te knippen maar dochterlief vindt dit juist mooi en de klant is koning hè. Ik naai met een kleine zigzag en exact de goede kleur garen het kant aan het tricot. Wanneer ik het pand dan omhoog houd zie ik al gelijk een probleempje ofwel een uitdaging. Doordat het kant niet rekt maar de tricot wel blijft het niet mooi op elkaar zitten. Ik naai het kant dus vast op de tricot (zie de foto), van boven helemaal tot in de punt. Maar omdat het garen exact de kleur is van het kant valt dit in het geheel niet op. Ik zorg met het dicht stikken van de rok dat het patroon precies doorloopt.
Ook voor de onderkant heeft dochterlief een andere zienswijze dan haar moeder. Ik wil onder het kant geen rand meer zien en de rok dus ik punten laten lopen, zij wil gewoon een rechte onderkant. Oké doen we dat. Dan rest alleen nog het elastiek aan de bovenkant en zo is het rokje in een mum van tijd af en mijn dochter blij.
En zeg nou zelf wat is er nog leuker dan naaien voor jezelf. Juist ja iets maken voor een ander.
Ik wens jullie veel inspiratie toe, maak er wat moois van.
Liefs, Monique
0 reacties