De vraag van vandaag: Waarom wordt het meest gedragen kledingstuk het minst zelfgemaakt. Want laten we eerlijk zijn ook al kan je geweldig naaien een spijkerbroek maken die op een gekocht exemplaar lijkt in een bijna onmogelijke klus toch?
Eerst maar eens een speurtocht op het wereldwijde web naar de wereld van jeans. Al snel kom ik allerlei technieken tegen om van een spijkerbroek een designer jeans te maken. Het vraagt om schuurpapier, een schuurblok, een hamer en in sommige gevallen zelfs bleekwater. Klinkt als een hele uitdaging.
Ik heb nog nooit een spijkerbroek gedragen zelfs niet toen ik een tiener was. Het was toen al lastig om een passende broek te kopen, ik had namelijk nogal stevige bovenbenen en naar verhouding een smalle taille dus broeken pasten nooit. Daar is door de jaren heen weinig verandering in gekomen. Maar het moet er toch eens van komen.
Nu wil ik natuurlijk wel een jeans maken waarvan niet iedereen gelijk zegt “die heb je zeker zelf gemaakt”. Eis nummer 1 is uiteraard een goed passende jeans maar al snel gevolgd door eis nummer 2: hij moet eruit zien als een gekocht exemplaar.
Na mijn zoektocht op internet begin ik er zowaar in te geloven dat ik een niet van “echt” te onderscheiden jeans kan maken. Maar eerst maar eens flink oefenen op wat stukken stof. Allereerst een paar zakken uitgeknipt en de zomen erin geperst, nu kan de fun beginnen.
Ik ga met mijn schuurblok en schuurpapier (korrel 180) aan de slag. Bij gekocht jeans zien je vooral dat het aan de randen lichter is dus daar begin ik met schuren. Daarna volgt de rand onder de zoom aan de bovenkant. Ik schuur met het uiteinde van het blok en doe kleine stukjes en ik word steeds enthousiaster, dit is toch super leuk om te doen en je ziet gelijk het resultaat. Ik probeer ook nog een leuk versiersel op de zak te naaien, alleen daarmee kan je al oneindig variëren.
Hierna volgen de voorzakken en nog steeds doe ik heel voorzichtig, ik moet er erg aan wennen om met een schuurpapier zomaar over de stof te schuren. Wat als ik het te hard doe en er gaten in vallen. Maar tot mijn verrassing valt dit erg mee.
Je ziet dat ik nog aan de voorzichtige kant ben. Dan ook maar een stuk van de broek proberen.
Ik kom tot de ontdekking dat ik een te soepele jeansstof heb gekocht, maar voor een eerste poging ben ik zeker niet ontevreden. Ik ga nog even met siernieten en een hamer aan de slag en mijn allereerste jeans is goed draagbaar. Uiteraard heb ik gelijk nieuwe denim gekocht. Ik zal jullie in een volgend blog laten zien hoe het er in het geheel uitziet. Alvast een waarschuwing: kans op verslaving aanwezig 🙂
Ik wens jullie veel inspiratie, maak er wat moois van.
Liefs Monique
Leuk!! Ik ben nu zelf ook bezig met een korte denim broek voor mijn vriend. Is de eerste keer dat ik een gulp en steekzakken in een kledingstuk ga maken, wish me luck! Benieuwd naar jou resultaat 🙂
Hi Monique, helemaal leuk! Je kunt ook variëren met welke naad je doorstikt en de kleuren doorstikgaren. Dat alleen al maakt dat je een designbroek krijgt, die nergens te vinden is.
Hoi Gerda, leuk datje dat zegt. Ik was net begonnen met het topstitching in een opvallende kleur. Grappig dat het er dan gelijk weer helemaal anders uitziet.