Quilten met je naaimachine kan uitstekend. Zelfs hele grote quilts, en zeker een middelgrote quilt, zoals mijn ‘Vintage Compass’, die ik gemaakt heb als voorbeeld voor workshops, met de patronen van Judy Niemeyer.

Het allerbelangrijkste is de voorbereiding: als je freehand wilt quilten, zoals ik altijd graag doe, kun je het beste vantevoren de quiltmotieven tekenen (op papier, als oefening). Dit ook om te zien of je het een leuk motief vindt om te maken. Zelf ben ik altijd weg van ‘Feathers’, die je in allerlei soorten en maten kunt maken.

Allereerst natuurlijk de voorbereiding op de machine: bij mijn BERNINA 770QE gebruikt ik natuurlijk de BSR – ondanks het feit dat ik de machine nog niet zo lang heb, kan ik bijna niet meer zonder. Het werkt geweldig: soepel en regelmatig, al moest ik er in het begin wel even aan wennen.

Als bovengaren heb ik Tutti van WonderFil gekozen: een variegated katoenen garen, speciaal ontwikkeld voor machinaal werk. Het ondergaren is – zoals bijna altijd bij mij – DecoBob van WonderFil, in bijpassende kleuren.

En dan: hoe krijg je een middelgrote tot grote quilt ‘onder’ je naaimachine? Het voordeel van de 770QE is, dat de vrije ruimte – de ruimte tussen naald en rechterzijkant – groter is dan ik tot nu toe bij een andere naaimachine heb gehad. Al is het maar een paar centimeter groter, dat scheelt al enorm op het grote formaat quilts. Een trucje: rol de quilt NIET op, maar duw hem als een harmonica onder de ruimte van de machine tot je bij of iets voorbij het midden bent. Oprollen maakt een quilt stijf, en je kunt hem haast niet manoeuvreren. Opduwen als een harmonica maakt dat de quilt soepel te hanteren is. Alleen aan de rechterkant – tegen de zijkant van de machine aan – is de quilt dicht op elkaar geschoven. Voor- en achter de quilt loopt deze ‘weg’. Je hebt hier alleen ruimte op tafel voor nodig.

Voordat ik het vergeet: speldt de sandwich, nooit rijgen! Spelden kunnen bijgezet worden daar waar nodig is, of juist weggehaald als je ter plekke gaat quilten. Rijgdraden kun je niet verwijderen, ze houden de ‘ruimte’ tegen waar je op wilt quilten (kunnen de sandwich verstoren). Bovendien is de kans dat je dwars door de rijgdraden quilt heel groot, en dat maakt het lastig om ze naderhand te verwijderen.

Ik zet meestal verdeeld over de sandwich spelden, en speld het stuk waar ik op dat moment aan ga werken extra: ik verwijder de spelden naarmate ik in de buurt kom met quilten. Wel zo handig.

Aftekenen? Jazeker, dat mag hoor. Al werk je freehand, ik vind het wel belangrijk dat bv. veermotieven – als ze symmetrisch moeten zijn – er ongeveer hetzelfde uitzien. Freehand quilten wil zeggen dat het uit de vrije hand is, dus hoeven de veren niet hetzelfde te zijn, al tel ik tijdens het quilten altijd hoeveel veren ik op de ene kant zet, en probeer die aan de andere (spiegelbeeld)kant ook zo te krijgen.. maar dat is persoonlijk.

Voor de sterpunten van deze Vintage Compass quilt heb ik heen- en weergaande halfronde figuren gequilt, alles zoveel mogelijk in één keer. Vanuit de brede kant van de punten naar beneden tot écht in de punten. Daarnaast ben ik met veermotieven verder gegaan: het patchwork was daar mijn leidraad. Het beste kun je de quiltfiguren zien op de achterkant van de quilt: daar heb ik een hele lichte stof gebruikt om de quiltmotieven te laten zien.

Op de lichte delen – vrij grote vlakken – heb ik alleen maar veermotieven gequilt. Om deze er goed op te krijgen, heb ik een stuk doorzichtig papier op de vlakken gelegd, en gekeken waar ik de ‘nerven’ van de veermotieven wilde hebben. Die heb ik getekend, en deze lijnen als smal randje weggeknipt. Daarnaast heb ik de contouren van de vlakken getekend en zo had ik een mal voor de nerven. Rudimentair, maar het werk voor mij. Geen ingewikkelde templates van paternoplaat, maar snelle mallen, die ik alleen maar voor dit werkstuk gebruik. Aangezien de ene kant gewoon en de andere kant spiegelbeeld was, draaide ik de mallen bij het spiegelbeeld gewoon om en werkte vanaf de achterkant. Simpel toch? De mal heb ik op de betreffende vlakken gelegd en met een blauwe pen (wateruitwasbaar) heb ik de nerven door de weggeknipte openingen getekend. Je ziet deze blauwe lijnen op de foto met de spelden duidelijk getekend staan. Na het quilten met een plantenspuit deze blauwe lijnen weggehaald.

De veren heb ik niet voorgetekend: die zijn tijdens het quilten ‘ontstaan’. Dat is ook een kwestie van ervaring: hoe vaker je veermotieven quilt, hoe beter ze worden en hoe meer variaties je kunt maken.

Uiteindelijk ook de randen gequilt, de quilt op maat gesneden, afgewerkt met een bies, tunnel erop gezet (om de quilt op te kunnen hangen) en een label achterop genaaid met alle informatie over deze quilt.

En klaar is weer een werkstuk: deze quilt zit in het workshop programma. Het gaat minimaal om een 2-daagse workshop. Je kunt informatie hierover aanvragen via [email protected] .

Wil je weten welke andere workshop ik geef? Kijk dan op mijn website bij ‘workshops’. Hopelijk ben je geïnspireerd en wil je ook deze of één van de andere prachtige quilts van de patronen van Judy Niemeyer maken! Ik kom graag bij je in de buurt.

Quiltgroeten
Sylvia Kaptein
www.sylviasartquilts.nl
[email protected]