De top van deze quilt – gemaakt nav. een patroon van Judy Niemeyer – heb ik vorig jaar al gemaakt. Omdat ik zoveel quilts klaar moest maken voor mijn opleiding als CI (in Montana, USA, bij Judy Niemeyer zelf, september vorig jaar afgerond), en omdat ik oa deze top nog moest quilten, omdat ik uitgenodigd ben door het OEQC (20 t/m 23 oktober in het MECC te Maastricht) om een gastcollectie daar te tonen van 20 quilts, ben ik heel druk bezig geweest met machinaal quilten op de Bernina 770QE met de BSR.
Deze Cattails in the Meadow lag dus al een tijdje te wachten op mooie quiltlijnen… de quilt is 81 1/2 x 81 1/2 inches groot = ca. 2.05 x 2.05 m. Een redelijk formaat dat prima onder de machine gequilt kan worden. Het enige waar ik een tijd over heb nagedacht is hoe ik alles zou gaan quilten, want soms laat je inspiratie je in de steek en heb je een blanco ideeënpotje…
Omdat de quilt toch wel op tijd af moet (het is de op één na de laatste die ik voor oktober moet quilten) ben ik extra goed gaan nadenken en heb ondertussen de sandwich gemaakt – dit op een dag dat het extreem warm was… en zoals gewoonlijk op de grond, op de tegelvloer, op de knieën! Dat was zweten, maar het moest…
Alleen ben ik niet direct gaan quilten, omdat mijn studio op zolder is, en het daar werkelijk niet te harden was van de warmte. Zelfs een enorme ventilator hielp niet… Uiteindelijk ben ik deze week weer naar zolder getogen, waar het weer uit te houden was. En toen ging het achter elkaar…
Allereerst weer vanuit het midden begonnen met quilten: de ster. Omdat ik uit de vrije hand quilt, heb ik bedacht om toch wat éénheid in het geheel te brengen: niet alleen golvende punten in de patchwork punten quilten, maar ook wat spiralen die meer in het midden kwamen.
Zo ziet dat er van dichtbij uit.
Daarna op de lichte vlakken rondingen gequilt, die spiraalgewijs naar de Flying Geese liepen. Op de foto zie je gelijk hoe de quilt onder de vrije ruimte van de machine geduwd is. (Als je maar zorgt dat het deel dat onder de machine ligt soepel kan bewegen, is het te doen).
Hier een overzicht van alle spiraalsgewijs lopende quiltlijnen vanuit de ster in het midden naar de Flying Geese. Leuk effect, toch? Niet houterig rechtuit, maar rond… dit geeft beweging weer: je zou er de wind in het riet in kunnen zien.
Daarna heb ik gequilt in de Flying Geese: niet veel, maar genoeg… de randen en een vrolijke krul in elk driehoekje.
Aan de andere kant van de Flying Geese weer rondingen, die spiraalsgewijs lopen, maar nu de andere richting op… de wind waait ook niet altijd vanuit dezelfde richting, toch?
In de Lone Star punten heb ik langs de randen gequilt.
De basis – het driehoekje – bij de Cattails heb ik apart gequilt.
Bij de Cattails zelf – rietsigaren en rietstengels – heb ik op alle patchwork en applicaties gequilt, en toen ik daarmee bezig was, bedacht ik hoe ik verder wilde quilten op de grote ecru stukken…
Daarvoor heb ik van papier een mal gemaakt, met rondingen. Gewoon printerpapier aan elkaar geplakt, rondingen geknipt en gebruikt om boven de rietstengels, maar ook ernaast, rondingen te tekenen…
met blauwe wateruitwasbare stift. Ik heb deze lijnen alleen getekend om een basisronding te kunnen quilten… helemaal uit de vrije hand zou dat niet lukken.
De rondingen heb ik gequilt, en aan de binnenkant daarvan nog een ronding, ongeveer op 1 cm afstand van de eerste lijn. Omdat het ‘freehand quilting’ betreft, heb ik het niet opgemeten, maar ongeveer gequilt, op het oog zogezegd…
En ín de rondingen heb ik rietsigaren en rietstengels gequilt, weer uit de vrije hand. Ik heb steeds gekeken naar het patchwork en de applicaties, en heb ongeveer hetzelfde in quiltlijnen omgezet.
Bij iedere ronding heb ik wel een beetje gekeken of het gespiegeld uitkwam. Het hoeft niet precies… ook de vormen van stengels en sigaren hoefden niet exact gelijk te zijn, dat is nogmaals het voordeel van freehand quilten! Tekenen met draad zogezegd…
Zo zie je het quiltwerk groeien…
Uiteindelijk zijn alle rondingen ingevuld met quiltlijnen, ook een extra ronding op elke hoek.
En dan… wat moet er gequilt worden in de overgebleven stukken ecru? Ineens wist ik het… rimpels in het water… zo blijf ik bij het thema ‘natuur’, toch?
In de zigzagranden heb ik ongeveer hetzelfde gequilt als bij de Lone Star onderdelen (zonder de vrolijke krullen).
En in de buitenste randen heb ik golven gequilt: cirkels in spiraalvorm – uiteindelijk was het quiltwerk klaar!
Hierbij weer een overzicht van randen op een hoek.
En dan is het tijd om de quilt af te werken: met een plantenspuit de blauwe lijnen weghalen, quilt afsnijden tot vierkant formaat, afwerkrand erlangs, met daarbij de tunnel en een label op de achterkant….
Maar het quiltwerk is eindelijk klaar!
Volgende week laat ik het afwerken van deze quilt zien: kijk je dan weer?
Quiltgroeten
Sylvia Kaptein
Sylvia’s Art Quilts Studio
www.sylviasartquilts.nl
[email protected]
0 reacties