Mijn oudste kleindochter van 7 heeft van jongs af aan altijd een fascinatie voor hulpverlening gehad; in het bijzonder voor EHBO (wat ze op school ook volgt, ze heeft haar beginnersdiploma al binnen), traumahelicopters ed. Omdat ze moeite heeft met vastigheid en sociaal haar draai niet goed kan vinden, heeft haar moeder bedacht om een beloningskleed door mij te laten maken: een basisquiltje met knoopjes er op, waar losse (geborduurde) voorstellingen op gehangen kunnen worden. Aan het eind van elke maand – als ze haar opdrachten, huiswerk ed. goed gedaan heeft – krijgt ze zo’n voorstelling. Die kan ze op elke willekeurige plek op de quilt vastzetten, weer loshalen en desgewenst een andere plek geven. Die voorstellingen zijn in feite kleine quiltjes, 15 x 15 cm of iets van die maat.

Samen met schoondochter stoffen uitgezocht: een fel gekleurde stof met vissen, en vrolijke bijpassende knoopjes.

De opzet is dat ik 6 verschillende voorstellingen maak met de borduurunit op deBERNINA 770QE – geweldig dat ik borduurmotieven vond van een schedel, ribbenkast, hand, voet, longen en ruggengraat, opgezet alsof ze uit een oud boek voor geneeskunde komen. Kleindochter weet van niets, het moet echt een verrassing worden.

Ik werk altijd op een sandwich (als van een quilt): achterkantstof, luchtige tussenvulling en bovenstof. Ik gebruik hierdoor dus geen extra versteviging: de drie lagen op elkaar zijn al stevig genoeg. Hier gaat de ovale ring op, waar het motief nét in zal passen.

Om te kijken hoe de motieven op de lap/sandwich passen, teken ik kruispunten met blauwe, wateruitwasbare stift. Dan heb je vantevoren een indicatie over  de maat en hoeveel er op geborduurd kunnen worden.

De borduurring wordt met het plastic inzetstuk (voorzien van ruitverdeling en middellijnen) erop gezet om de ring op de juiste plek in te kunnen spannen. Eerst even nog los, over alle kruispunten, om te zien of het passen gaat. Ik merkte wel dat er erg weinig ruimte tussen de borduurmotieen over zou blijven – dan maar iets minder erop zetten (4 ipv 6, later een andere sandwich maken).

Dan inspannen, dicht op de randen, maar wel goede grip via de ring.

Allereerst nog het voetje selecteren: borduurvoetje 26 – de machine gaf een rood uitroepteken bij het voetje, wat mij aangaf dat ik het voetje eerst moest selecteren: handig hoor.

En dan via de USB stick de motieven op de machine laden.Als je goed naar de foto kijkt, wordt automatisch de ovale ring geselecteerd. Maar ook viel me direct op dat het motief wel heel er dicht bij de randen zou komen…..

…dus verkleinen tot 85%….

… en ook de steekdichtheid verlagen tot 85% – het moet geen propperig borduurwerk worden. Het aantal steken werd direct met een paar duizend verlaagd, dat scheelt ook weer borduurtijd.

Daarna de controle of het motief in alle vier de ‘hoeken’ van de ring goed uitkomt.

En dan kan het borduren beginnen: juiste naald er in, garens onder en boven en starten maar. Op het scherm meekijken naar het borduren: handig dat van elke kleur garen waar de machine mee bezig is het nog te borduren aantal steken staat, en de overgebleven tijd.

Verder en verder…

En dan is de voorstelling uiteindelijk klaar. Wat ik lastig vond is, dat op de hele dikke stukken – daar waar zeker 5 of 6 keer over dezelfde delen geborduurd wordt – de draad nog wel eens wil knappen. Op die stukken zet ik de machine altijd op hele lage snelheid, maar dat voorkomt de draadbreuk niet altijd: dat maakt de borduurtijd wel wat langer. Iets om nog even aan te werken, denk ik.

Maar al met al is dit eerste motief prima gelukt. Op naar de volgende!

Borduur (en quilt)groeten,
Sylvia Kaptein
Sylvia’s Art Quilts Studio
www.sylviasartquilts.nl
[email protected]