Warm kussentje voor koude nachten

Nu het ‘s nachts weer flink koud kan zijn, zijn hier in huis de warmezakjes weer opgezocht. In plaats van warmwaterzakken, gebruiken wij stoffen zakjes met rijst om koude voetjes op te warmen! De zakjes zijn heel makkelijk te maken en kunnen ‘s avonds in de magnetron of de oven snel opgewarmd worden.

Belangrijk is wel dat je katoenen stof en garen gebruikt, om rare reacties bij het opwarmen te voorkomen…

Ik maak ze meestal op ongeveer A5-formaat, door uit dubbelgevouwen stof – aan de stofvouw – een rechthoek van dat formaat te knippen. Met de goede kanten van de stof op elkaar, stik ik dan rondom, maar laat een flink stuk open om het zakje te keren en te vullen. Op de foto hieronder zie je dat keergat in mijn stiksel aan de bovenste kant.

Om te voorkomen dat de hoekjes na het keren van de stof rommelig worden, knip ik bij de hoekjes de naadwaarde schuin af. Daarna kan je het zakje keren en de hoekjes goed uitduwen met bijvoorbeeld de achterkant van een pen of iets anders stomps.

Na het keren strijk je het zakje even goed plat. Het is daarna aan te raden om de drie dichte naden even langs de rand door te stikken. Zo kunnen er straks geen rijstkorreltjes in je bed belanden… Mijn B380 geeft je de keuze om de naald bij iedere naad ofwel bovenin, ofwel naar beneden te laten stoppen. Standaard is dat de naald boven eindigt, maar voor het doorstikken bij zulke hoekjes laat ik de naald naar beneden eindigen. Dan til ik het voetje op, draai mijn stof een kwartslag, doe het voetje weer naar beneden en naai verder. Dat geeft een mooi scherp hoekje.

Vul het zakje dan met rijst, ik heb ooit ergens gelezen dat dat geen snelkookrijst moet zijn, dus ik gebruik braaf een grote zak goedkope rijst ervoor. Je kan het zakje zo stevig vullen als je wilt, mits je genoeg ruimte overhoudt om het gat dicht te stikken. Ik vind het fijn om het zakje ongeveer half te vullen, dan blijft het flexibel.

Stik dan het keergat dicht, door de hele korte kant van het zakje dicht langs de rand twee keer naast elkaar te stikken. Ik vind het handig om daarbij de variabele naaldpositie te gebruiken. Bij het eerste stiksel staat de naald gewoon in het midden, bij het volgende stiksel houd ik de positie van de stof gelijk, waardoor ik makkelijk recht kan blijven naaien, maar zet ik de naald één tikje naar links. Pas bij het stikken wel heel goed op dat er geen rijstkorrel tussen zit, dat kan je een kapotte naald en andere ellende bezorgen…

Het zakje is klaar! Wanneer je behoefte hebt aan wat warmte, kan je het zakje in de oven of magnetron doen. Ik doe hem zelf tussen de anderhalve en tweeëneenhalve minuut in de magnetron, maar dat is een kwestie van even uitproberen, steeds een halve minuut langer totdat hij voelt zoals jij dat lekker vindt. Hou er wel rekening mee dat een magnetron van binnenuit verwarmt, dus wanneer je ermee schudt of kneedt kan het zakje ineens best heel heet zijn. Het is daarom ook niet geschikt voor babies of mensen die om wat voor reden dan ook niet kunnen aangeven dat iets te heet is. Maar wanneer je er verstandig mee om gaat, is het een heerlijk snelle en comfortabele manier om je wat extra warm te houden in koude tijden!