Winter is here…

Winters tafereeltje in Delft onderweg naar het atelier…

Wanneer het buiten zo koud is, is er niks heerlijker dan op een krulletje op de bank een nest te bouwen, breiwerkje op schoot, warme cacao binnen handbereik en een leuk audioboek op de achtergrond. Deze Winter is er echter No rest for the wicked! Maar treuren doe ik zeker niet! Met een heldere Winterzon in mijn atelier begeef ik mij tussen de stapels zijde, rollen leer, en een enorme rol wattine. Tussen al mijn opdrachten en lesgeven door ben ik bezig met de nieuwe collectie voor Maison the Faux die zij ook deze keer weer zullen presenteren tijdens New York Fashion Week. Dus neem ik iedere maandag mijn breiwerkje weer mee richting Arnhem en luister ik mijn audioboek in de trein. In het atelier van Maison the Faux bespreken we gezamenlijk het werkschema door en passen we in de loop van de dag alles wat gemaakt is weer even door met een model. Duidelijk was ik tijdens de eerste doorpas iets te enthousiast (het was ook best een lange dag hihi), thuis kleed ik iedere dag iemand aan van tweeënhalf en die help ik altijd even met zijn armpjes door de mouw anders krijg je vaak eerst een elleboogje, en dus greep ik door de mouw de hand van het model en trok zijn arm door de mouw van het jasje. “Oh, ja… dat kun je natuurlijk zelf! Duh!” zei ik toen ik het verschrikte gezicht zag van het model.

Iedere week werk ik aan een aantal nieuwe kledingstukken van leren jasjes tot wollen colberts. Deze week echter, was het tijd voor een aantal gewatteerde kledingstukken. Wattine, ookwel fiberfill genoemd, bestaat in een aantal diktes en geeft volume aan het kledingstuk en zorgt ook dat het lekker warm is om te dragen. De meest gebruikte dikte is die van 1 cm ofwel 100 gram. Voor deze kledingstukken heb ik een dikte gebruikt van 3 cm, 300 gram. De wattine verwerk je als extra laag onder de buitenste laag stof die je quilt met de naaimachine zodat het niet gaat schuiven of uit model zakt. Het quilten gaat het gemakkelijkst met de boventransportvoet 50 en het kantliniaal welke je met een schroefje kunt bevestigen aan de boventransportvoet. Het kantliniaal kun je links of rechts makkelijk instellen en zo kun je de ruimtes tussen de stiksels heel mooi gelijk houden.

Ik ben als volgt te werk gegaan. Eerst heb ik de hele buitenkant van de jas gemaakt en voorzien van de ritszakjes en los daarvan de binnenvoering met belegdelen. Daarna heb ik de jas nog een keer geknipt maar dan uit de wattine en zonder naadtoeslag. De losse patroondelen van de wattine rijg je netjes aan elkaar waardoor het één geheel wordt. De buitenste laag leg je nu als een soort huls om de wattine jas heen en rijgt deze vast. Omdat ik de jas in een spiraalvorm heb doorgestikt heb ik ook rijgdraden gebruikt om de richting aan te geven en wat meer houvast te hebben. Uiteindelijk zet je de voering in de jas. Daar ik een redelijk dikke wattine heb gebruikt heb ik de hier en daar alle lagen met een steekje doorgepit zodat tijdens het dragen niet ineens de voering met beleg en al naar buiten komt. Ik ga absoluut binnenkort een leuk winterjasje maken voor mijn zoontje, want eigenlijk was dit super leuk om te doen. Het enige wat nóg fijner zou werken buiten het gebruik van de boventransportvoet is een grotere ruimte rechtsonder de naaimachine. De ruimte op die van mij (BERNINA 330) is wat aan de krappe kant voor dit soort klusjes. Een quiltmachine zou dus een betere keus zijn wanneer je veel van dit soort kledingstukken wenst te maken.

Jammer genoeg is het nog niet mogelijk om foto’s te delen van de kleding en ontwerpen voorafgaande de presentatie in New York, maar Februari is al om de hoek!

Voor meer informatie over het werk en cursusaanbod van Marloes Dadswell / Bespoke Corsetry klik op een van de onderstaande linkjes of stuur een e-mail!

www.bespoke-corsetry.com
[email protected]

https://www.facebook.com/bespokecorsetry/
https://www.instagram.com/bespokecorsetrybymarloes/
https://nl.pinterest.com/marloesdadswell/