Een tasje aan de rolstoel

Een oudere man is zijn GSM steeds kwijt bij het verplaatsen van rolstoel naar comfortzetel in het Woon-Zorg Centrum. Personeelslid Tine vraagt mij of ik een tasje kon bedenken. Een tasje aan de rolstoel moet lukken!

Uiteraard! De praktische kant: er moeten een GSM en wat kleine gebruiksvoorwerpen in kunnen, het moet gemakkelijk kunnen verplaatst worden en snel bereikbaar vanaf de bovenkant (een rits of klep kunnen te moeilijk zijn).

Na wat denken, kom ik uit op een tasje dat ruim breed genoeg is voor de GSM, zeker niet te hoog, vanwege het gevaar om tegen de wielen van de rolstoel te slepen. Verder denk ik ook aan een heldere lijn op de bovenkant vooraan, om snel de opening te kunnen vinden. De afmetingen zijn 10,75 x 26 cm geworden.

Wat had ik nodig voor een tasje aan de rolstoel?

• Een restlapje donkere stof (Vond ik nu toevallig nog wel een jeanspocket dat ik ooit ergens anders afgehaald had! Lucky me!! Ik moest alleen nog even de volumenepen in de onderhoeken losmaken…)
• 42 cm felgekleurde velcro (voor het geval de gebruiker zelf het tasje nog kan verplaatsen – zo zijn de linten snel terug te vinden t.o.v. de donkere kledij die hij draagt en het zwarte kussen in de rolstoel) Misschien is dit stuk wel wat te lang, het kan nog bijgeknipt worden.
• Felgekleurd biaisband voor visuele herkenning van de opening
• Bijpassend garen
• Een plaatje versteviging (van een bakje licht wegwerpmateriaal), zodat het tasje plat in vorm blijft.
• Textiellijm
• De BENRINA 710

Aan de slag dus:

Ik vouw het jeanspocket met afgewerkte bovenkant in 3 delen.

Eerst bevestig ik het biaisband door op de achterkant vast te stikken (met omgevouwen naadjes). Daarna stik ik het door op de voorkant. Zie je onderaan dat er hoekjes ontbreken, door de nepen die ik losgemaakt heb? Aangezien die op de achterkant komen, vind ik het niet zo erg. Ik geef knipjes in de zijnaad waar de achterkant moet omgeslagen worden en strijk de naad naar de goede kant van de stof.

Voor het doorstikken gebruikte ik nu eens de Open borduurvoet nr 20 als kantstikvoet :). Doordat je bij deze voet goed zicht hebt op het werk, lukte het mooi om op 1 mm te stikken.

Van de beide delen velcro knip ik 9 cm af. Door de beide kanten te puzzelen, heb ik geen onnodige rest van één deel. Een extra controle verzekert me ervan dat het lange eind op de goede kant zit :).

De beide korte zijkanten van de achterkant stik ik al vast. Vanaf de onderkant zal ik straks de versteviging inbrengen.

En dan uiteindelijk worden de zijkanten van het tasje aan de rolstoel zelf dichtgestikt.

Als laatste breng ik de versteviging erin en stik ik de onderkant vast. Een likje textielverf zorgt ervoor dat de ingeknipte zijnaad niet gaat rafelen.

Bij het passen op de rolstoel merk ik dat er nog wel extra geleiding nodig is om de velcro mooi ter plaatse te houden. Die metalen vormpjes naai ik met de hand vast. En dan stik ik ook nog een verticaal trensje naast de velcro, anders valt het tasje iets te wijd open.

De rolstoel die model staat voor de foto is waarschijnlijk een ander type dan wat Werner gebruikt, maar ik hoop dat het helemaal lukt. Indien de velcro veel te lang is, kan Tine het nog op maat bijknippen. En indien gewenst en praktisch bruikbaar, kan het tasje ook op de binnenkant van de armleuning geplaatst worden.

Worden jullie ook wel eens gevraagd voor dit soort praktische projectjes? Daar word je gewoon zelf blij van!