BERNINA Corporate Blog –De borduurmachine heeft een maximum aan lengte bij het maken van steken, vooral bij Satijnsteken. Met steken bedoel ik het meevoeren van de draad van naaldpunt tot naaldpunt, waarbij op een bepaalde afstand de ingespannen stof bedekt wordt, om zo een motief te vormen.
Als steken te lang worden, kan er veel spanning op de borduurdraad komen te staan, en het werk – nadat het uit de borduurring gehaald is – gaan intrekken. Een te zwaar gespannen draad wil immers weer ‘ontspannen’, en wordt dan korter. Het werk trekt in elkaar en kan alleen weer uitgetrokken worden, als je bv. alles strijkt, wat het borduurwerk vanwege kwetsbare draden (Rayon, kan niet teveel hitte hebben, of polyester dat kan smelten bij teveel en te lang hitte) niet mooier maakt, of spant. Er kan dan zoveel kracht op de draden komen te staan, dat ze kunnen knappen. Het schema hierboven laat zien dat – als een steek een bepaalde steeklengte krijgt – V8 het opdeelt in meerdere steken.
Dit heeft overigens ook de maken met de bewegingen van de ‘arm’ van de borduurmodule, die anders een te grote beweging moet maken bij hele lange steken; het beweegt dan met schokken, waardoor de kwaliteit van het borduren minder wordt. Een te grote beweging op hoge snelheid, van links naar rechts, is een te grote belasting voor de arm. Je zult ook altijd merken dat – als je wat langere steken laat maken – de arm langzamer en schokkeriger gaat werken.
Ga maar bij jezelf na: als je iets zwaars in je hand hebt, en je beweegt je hand van links naar rechts over een korte afstand, kun je het zware object nog goed vasthouden in een rechte lijn. Zodra je echter veel grotere bewegingen gaat maken, beweegt je lichaam steeds meer mee, en kun je het zware object niet meer in een rechte lijn van links naar rechts halen; zeker niet als je dat meerdere keren doet. Je gaat meer schokken. Dat gebeurt dan ook bij de arm van de borduurmodule. Het risico dat alles uit balans raakt, is dan veel groter.
Vaak denk je hier niet bij na, omdat de BERNINA Borduursoftware V8 dit automatisch voor je berekent en oplost, als steken te lang zouden worden. Dat gebeurt via ‘Auto Jump‘.
Waar je dit kunt vinden? Klik op het icoontje ‘Eigenschappen’ bij de Algemene Taakbalk. Als je er met je muis even ‘op’ gaat staan, zie je waar dit voor dient.
Een menu ‘Object Eigenschappen’ wordt geopend. Klik daarna op de button ‘Effecten’ (zie pijl).
Het menu ‘Effecten’ verschijnt. Als dat niet al automatisch is geselecteerd, klik dan op het tabblad ‘Anders’. Bij mij was dit automatisch geactiveerd.
Zoals je ziet staat ‘Automatische sprongsteek’ aangevinkt; dat betekent dat V8 met de instellingen die er staan al je Satijnsteken/borduursteken berekend. Zoals je ziet staat de maximale steeklengte op 12.7mm, en de sprong lengte (steken die van het ene object naar het andere springen) op 7.0mm. Dat is dus de lengte die in één keer bewerkt wordt.
Als je een rij Satijnsteken wilt maken, die hoger ligt dan ‘normaal’, met meer reliëf dus, zorg er dan voor dat ‘Auto Jump’ aangevinkt staat: dit wel in samenspel met de juiste Onderlaag (ook heel belangrijk) en de maximum steeklengte ingesteld op een lage waarde, bijvoorbeeld 6mm. Als de steken kort zijn, liggen ze met een automatische sprongsteek wat losser op je werk en kunnen daardoor makkelijker verhoogd worden (reliëf). De onderlaag kan dan uit meerdere lagen bestaan, zoals bij bepaalde kant-en-klare borduurmotieven in de categorie Borduurbibliotheek bij 3D Embroidery al voor je klaar staat. Ik heb via de Blog berichten (deel 1 op 5 januari 2018, deel 2 op 13 januari 2018) een Trapunto Roos geborduurd: daar kun je het hele hoge reliëf zien. Er wordt meerdere keren over dezelfde plek geborduurd, waardoor alles opgehoogd wordt, en de verschillende lagen van de satijnsteek voor het effect zorgen.
Als je het borduurpatroon zelf bekijkt op je werkblad, en je schakelt ‘Toon kunstzinnige weergave’ even uit,
dan zie je de naaldpunten (wit, aangeduid met zwarte pijl of lijnen er omheen, als het om een groep gaat) tussen de roze steken. Je ziet ook witte strepen = de tussenpunten die V8 gemaakt heeft ter overbrugging, om dus kortere steken te maken. Dat betekent wel dat de Satijnsteek onderbroken wordt. Dat betekent ook dat dat vlak niet helemaal glad loopt, maar bv. in drie delen als de steken veel te lang zouden worden, of in twee delen als ze nog te lang maar toch iets korter zouden worden.
De laatste ‘overgang’ van Satijnsteken werd wel in één lange lijn gedaan zodat het bovenop glad is, maar de onderliggende lagen (het zijn er wel 6) werden door extra naaldpunten onderbroken, zoals je op de afbeelding kunt zien.
Ik probeerde of ik dit kon wijzigen, maar toen ik een segment/object van de roos aanklikte en via ‘Effecten’ de automatische sprongsteek wilde wijzigen, stond deze in het grijs = niet actief. Dat kan komen omdat dit een kant-en-klaar 3D motief is.
Je kunt ook zelf een vorm tekenen om eens te kijken wat er gebeurt. Hier heb ik een ‘gekke’ vorm in Satijnsteek gemaakt. Als ik weer kijk zonder ‘Toon kunstzinnige weergave’, zie je de witte lijnen en puntjes staan = de naaldpunten. Standaard staat alles dus op 12.7mm/7.0mm als Automatische sprongsteken is geactiveerd. (Hoger dan 12.7mm maximale steek kun je overigens niet gaan, omdat ‘Toepassen’ en ‘OK’ dan uitgeschakeld zijn, waarmee V8 aangeeft dat dit boven de waarde die mogelijk is uitgaat. Een keer kon ik wel tot 12.8mm maximale steek gaan, maar bij 12.9mm werd alles weer uitgeschakeld).
Als ik nu de spronglengte op bv. 4.0mm zet, zie je duidelijk dat er meer naaldpunten (witte streepjes en punten) te zien zijn. Er komen dus meer tussenstappen op mijn werk.
En wil je weten wat er gebeurt als je ‘Automatische sprongsteek’ uitschakeld, door het vinkje in het vakje weg te halen? Dan komt er een willekeurige grotere afstand tussen de naaldpunten. Dus langere stukken steken. waarbij je weet dat je borduurmachine hier langzamer over zal werken, omdat die machine hier meer moeite mee heeft.
Overigens nog een tip: als je veel uitprobeert, klik dan alleen steeds op ‘Toepassen’. Alles op je scherm verandert, maar niet definitief. Zodra je alles gewijzigd hebt en je bent tevreden, klik dan pas op OK om het definitief te maken.
Op de afbeelding hierboven zie je even (overdreven) hoe de Satijnsteek onderbroken wordt. Je ziet de naaldpunten, waardoor je motief minder mooi kan zijn als je het als glad geheel wilt zien. OPLOSSING: deel je motief in kleinere segmenten zodat het niet opvalt, of werk met een andere steek. Want bij andere steken is het geen probleem!
Hetzelfde heb ik bij cirkels van verschillende formaten uitgeprobeerd: als je de ‘Steekspeler’ er overheen laat gaan, terwijl ‘Toon kunstzinnige weergave’ uitgeschakeld is, en je laat alles heel langzaam zien (240s/m) dan kun je daadwerkelijk het kruisje = de borduurnaald op je scherm – zien stoppen bij elke naaldpunt = witte streepjes.
Je ziet uiteindelijk ook dat hoe groter de cirkel is, hoe meer naaldpunten er over een lengte gemaakt worden.De cijfers verwijzen naar het aantal naaldpunten in het midden/op het breedste punt. Naar de ‘polen’ van de cirkels toe worden dat er steeds minder.
Je moet je afvragen of je dit mooi vindt, al die onderbrekingen in de Satijnsteek, of wellicht nogmaals voor een andere steek gaat kiezen. Bij een hele kleine cirkel, dus onder de 12.7mm, worden er in het midden of tussendoor geen extra naaldpunten gezet = logisch, omdat de steeklengte maximaal 12.7mm is, tenzij je dit dus zelf wijzigt.
Volgende keer weer een andere technische benadering in V8: kijk je dan weer mee? Mocht je overigens zelf iets beter uitgelegd willen hebben, mail me dan via [email protected] – ik neem je vraag mee voor een toekomstig Blogbericht.
Borduurgroeten,
Sylvia Kaptein
www.sylviasartquilts.nl
0 reacties