Creatieve berichten over borduren

De naaikamer van..

Vandaag starten we met het eerste artikel van De naaikamer van… In deze eerste editie bekijken we de naaikamer van Anjo de Bruijne!

Ik ben Anjo de Bruijne inmiddels 60 jaar, moeder van 2 zonen die al lang uitgevlogen zijn. Ik woon samen met mijn echtgenoot, waar ik intussen al 36 jaar mee samenleef.

Zoals veel naaisters ben ik begonnen met naaien als klein meisje met de restjes stof van mijn moeders naaiprojecten. Een goed voorbeeld doet goed volgen. Ik maakte kleertjes voor de poppen of knutselde er iets anders van. Zo leerde ik spelenderwijs dat naaien leuk was en je je eigen kleren kon maken of opleuken. Op mijn 17de ben ik een cursus gaan volgen om de onderwijsakte K  te gaan halen. Dit was de ouderwetse “nuttige handwerken voor meisjes”. Je zou er  nu toch niet meer aan denken dat ze een cursus zo noemen. Een onderdeel van deze cursus was op een naaimachine naaien. Oef wat had ik daar een hekel aan. Alles keurig netjes tot in de perfectie moeten doen. Een paspelzak waar 1 draadje in het hoekje verkeerd zat, kon echt niet. Gelukkig kregen we op het examen een creatieve opdracht. Naai een pop met als basisvorm een sleutelgat. En ja hoor een 8 voor dit onderdeel.

Op dit moment ben ik met verschillende projecten bezig. Het maken van handpoppen met beweegbare monden. Het was al een hele tijd een wens om er een paar te doneren aan de cliniclowns. Toen ik hen zag lopen in het ziekenhuis aarzelde ik ook geen moment en ben ik er thuis een paar gaan halen om die aan hen te geven. Wat fantastisch om hen ermee aan het werk te zien!

Omdat ik op mijn BERNINA 540 machine ook kan borduren (een lang gekoesterde wens) maak ik nu opberg zakken en dobbelbakken voor spelletjes fanaten. Sinds kort verkoop ik die op etsy onder de naam CreAnjo. Leuk om te zien dat deze over de hele wereld verspreid worden. Daarnaast geef ik in projectvorm textiele werkvormen op basisscholen. Alle kids van groep 1 tot en met 8  gaan aan de slag met textiel. Geen saaie kopieer projecten maar iets waar ze hun creativiteit in kwijt kunnen. Natuurlijk maak ik ook kleding voor mezelf en maak ik vaak cadeautjes voor pasgeborenen en andere gelegenheden.

Tijdens de lockdown in april 2020 heb ik voor het eerst in mijn leve een goede naaimachine gekocht. Een BERNINA 54! Wat een verademing was dat. Geen last meer van veranderende spanning en naden waar steken niet genaaid werden. Ik heb ook een oude Bernette funlock, zolang deze het doet (al zo’n 20 jaar) hoef ik nog geen nieuwe.

Mijn naaikamer

Mijn eerste naaikamer was boven in huis in een klein kamertje, maar dat vond ik niet erg gezellig zo in mijn eentje. Ik ben iemand die altijd graag mensen om me heen heeft. Ik heb dus de naaimachine verhuist naar onze open keuken. Omdat de jongens de deur uit zijn hebben we met z’n 2en best veel ruimte en de keukentafel is daardoor van mij geworden. Ik kan daar alles laten staan en als ik opruim gaat alles naar de garage. Daar hebben we een kastenwand gemaakt waar alles opgeborgen kan worden. Nou nee eigenlijk niet. Mijn naaimachines en de spullen die ik op dat moment veel gebruik gaan daar naartoe. De overige stoffenvoorraad en fournituren liggen op mijn naaikamer boven die ik intussen als opslagruimte gebruik en waar ik zelf daardoor geen plaats  meer heb om te zitten. 

Ik vind het heerlijk om in de keuken bezig te zijn. Het kan op elk moment van de dag en net zo lang als ik wil. Een bijkomend voordeel is dat ik de borduurmachine aan het werk kan zetten terwijl ik zelf even de afwasmachine inruim. Zodra er een kleur klaar is kan ik gemakkelijk een nieuwe kleur garen inrijgen en de machine weer starten. Het is wel een rommeltje op mijn keukentafel. Ik ben niet zo gestructureerd. Zeker niet als ik een paar naaiprojecten door elkaar aan het maken ben. Eigenlijk is de keuken dus mijn droomplek om te naaien. Maar intussen zijn we de garage opnieuw aan het inrichten. Ik wil daar namelijk graag met kinderen aan de slag gaan. Ik zou graag workshops gaan geven zodat mensen hopelijk net zo enthousiast worden van textiel zoals ik dat ben. Hopelijk wordt dit dus in de toekomst de plek waar ik mezelf en anderen aan het werk zet om mooie creaties te maken!

Broek of rok? 

Ik draag eigenlijk alleen maar broeken. Ik vindt het wel fijn om geen knellende kleding te dragen als ik achter de naaimachine zit, dus dan is een joggingbroek wel favoriet. Ik naai sinds een paar jaar ook wel weer eens jurken voor mezelf. Ik ben namelijk 50 kg afgevallen en omdat ik nu geen “tenten” meer nodig heb vindt ik het leuk om heel af en toe een jurk te dragen als het warm is.

Overdag of ‘s avonds naaien? 

Elk moment van de dag, als ik geen andere activiteit heb. Ik moet bekennen dat ik een afwijking heb omdat ik zelfs ‘s nachts wel eens opsta op een onmogelijk uur. Ik wordt wakker, kan niet meer inslapen, ga liggen malen over hoe ik een naaiproject het best kan maken en sta uiteindelijk op om te gaan naaien. Daarna slaap ik dan de rest van de nacht als een roosje.

Pietje Precies of niet?  

Ik vindt het belangrijk dat iets er goed uitziet. Is het altijd zoals het voorbeeld, nee eigenlijk bijna nooit. Maar als de zakken scheef zitten wil ik dat echt zo en is het niet toevallig zo gebeurd.

Grootse projecten of snelle projectjes? 

Heerlijk om iets nieuws uit te proberen en iets nieuws te leren. Ik roep altijd Lang leven Youtube. Over alles is wel een filmpje met instructies. Zo heb ik een paar weken geleden een classic tutu gemaakt in een zwarte zwaan thema. Ik start met het bekijken van 100 Youtube filmpjes totdat ik weet hoe professionals het uitvoeren. Daarna ga ik zelf aan de slag. Stoffen kopen of uit mijn voorraad pakken. Een tekening maken hoe ik het wil gaan doen en aan de slag. In dit geval met een speciale techniek die gebruikt wordt als men een fursuit maakt. De jonge dame waarvoor de tutu bedoeld was (ze wist zelf van niets) werd door haar moeder ingepakt in een plastic zak die ze vervolgens heeft beplakt met duct tape. Op die manier had ik een patroon van haar lijf en kon ik een passende bovenkant van het kostuum maken. Omdat dit een strak bovenlijfje is kon ik het duct tape model zonder aanpassingen gebruiken.

Ben jij iemand die “even tien minuutjes” naar de stoffenwinkel gaat en met handen vol naar buiten komt, of het tegenovergestelde? 

Ik woon in Eindhoven. Deze regio is van oudsher een textiel regio. Op de markt staan daardoor enorm veel stoffenkramen in allerlei prijsklassen. Zelfs voor 50 cent per meter kun je er al stoffen kopen. Dus je raad het al. Ik moet er niet elke dinsdag naartoe gaan omdat ik altijd met veel maar dan ook veel te veel stoffen naar huis fiets. Heel vaak sta ik op de markt en zeg: ”Ja hoor weer een paar lappen voor in de kast”.

Hoe reageer je wanneer iemand jouw stofschaar gebruikt om papier te knippen? 

Mijn stofschaar is heilig. Maar helaas moet ik mijn echtgenoot daar constant aan herinneren. Hij vindt een schaar om te knippen en ziet dit verschil niet. Dit is dus vaak een puntje van discussie hier thuis.

Hoeveel spoeltjes garen heb je al gebruikt? 

Ik zou dat echt niet weten. Maar het zijn er denk ik duizenden. Het is echt een uitkomst dat ik nu de jumbospoeltjes heb. Daar gaat veel meer garen op en dat naait lekker door. Wel jammer dat ze niet universeel zijn en dat de prijs vaak hoog is voor een spoeltje.

Grootste tegenslag/modeflater ooit genaaid? 

Waar genaaid wordt vallen flaters. Een jasje voor mij is wel eens geëindigd in een babypakje omdat het totaal verknipt was.  Toen ik nog thuis woonde zat ik op een zaterdag achter mijn moeders naaimachine zonder schoenen aan. Er vielen regelmatig kopspelden op de vloerbedekking, die ruimde ik altijd wel een keer op. Totdat ik een keer met mijn grote teen in een van deze spelden trapte. Toen ik deze eruit wilde halen floepte de afgebroken speld verder in mijn grote teen. Op de EHBO heb ik toen een foto laten maken en inderdaad, er zat een stuk van 1,5 cm in mijn teen. De waterpolowedstrijd, die ik later die dag had, kon ik niet spelen en de maandag erna is er door een chirurg 45 minuten gezocht naar het stuk speld in mijn teen. Sindsdien raap ik elke speld of naald die valt direct op.

Hoeveel naden heb je getornd?

Het gebeurd mij vaak dat ik een naald niet heb gezien omdat dat de stof dubbel zat, er zit dan ineens iets vast wat niet hoort vast te zitten. Maar lang leve het tornmesje. Dit biedt eigenlijk altijd de oplossing.

Hoeveel naaiprojecten heb je gemaakt?

Ik zou het echt niet weten.  Ik ben gestart op mijn 8ste jaar en ben nu 60. Je mag zelf invullen hoeveel naaiprojecten dat zullen zijn. Poppenkleertjes, mijn eigen trouwjurk, fursuits, poppen, kleding voor mezelf en kleding voor mijn kinderen, cadeautjes en heel veel andere naaiprojecten. Meer als duizend in ieder geval!

Hoeveel meter stof heb je gebruikt? 

Geen idee maar het zal enorm veel zijn! En ik hoop nog heel veel meters te kunnen gaan verwerken zoals in muppetshow poppen, kleding, kostuums, tassen en allerlei andere ideeën.

Ik mag van mijn echtgenoot niet elke dinsdag meer naar de markt gaan. Hij zegt altijd: gebruik eerst maar eens alle stof die je hebt liggen. Hij heeft natuurlijk gelijk maar toch kan ik vaak dat nieuwe stofje niet laten liggen als ik op de markt ga rondneuzen.

Naaimachine of overlocker?

Ik heb ze beide maar mijn Bernina 540 gebruik ik het meest. De oude bernette funlock D004 doet het nog steeds dus die vervang ik nog niet.

 

We willen Anjo heel erg bedanken om haar mooie verhaal en naaikamer met ons te delen! Wil je je ook inschrijven voor De naaikamer van.. dat kan nog steeds hier We hebben al veel enthousiaste reacties gehad, bedankt daarvoor!

Gerelateerde inhoud die interessant voor je is

Commentaren op dit bericht

0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Beste bezoek(st)er van de BERNINA blog,

Om afbeeldingen bij de commentaarfunctie te publiceren, moet je je op de blog aanmelden. Hier kun je je aanmelden.

Ben je nog niet op de BERNINA blog geregistreerd? Hier kun je je registreren.

Hartelijk dank,

Jouw BERNINA blogteam