Een onverwachte vrije dag, heerlijk! Ik heb de dag heel goed besteed, ik ben met mijn vriendin naar Amsterdam gegaan, en heb een heleboel ideeën op gedaan. We gingen naar het Tassenmuseum en naar het Rijksmuseum, om de Rijksstudio catwalk te bekijken.

Wauw, het was geweldig!

In het tassenmuseum heb ik niet zoveel foto’s gemaakt, was onder de indruk van al het handwerk. En bovendien moeten jullie zelf gaan kijken.
Ik heb een tas gezien die helemaal van stro was gemaakt, prachtige afbeeldingen. En ik bedacht dat kan nu ook nog wel, maar dan anders, een zwager van mij doet aan mandenvlechten, en gebruikt daarbij roggestro. Ik ga maar eens met hem babbelen. Wordt vervolgd.

Een andere tas, van deze heb ik de afbeelding van de website gehaald.

Deze geitenlerentas uit de 16de eeuw. Deze tas heeft maar liefst 18 geheime vakken, en was echt een statussymbool.

Een andere mooie tas, was deze tas uit de 19de eeuw.

In de 19e eeuw waren tassen met bedrukte schilderingen populair. In Duitsland werd in 1896  de lithografie (steendruk) uitgevonden, wat een grote verbetering in de drukkunst bracht. Het werd mogelijk om beter en verfijnder op papier, stof en leer te drukken. Nu gaat alles met digitaleprint. En dan al dat prachtige handwerk!

Al die piepkleine kraaltjes…
Dit buideltasje komt uit de 18de eeuw, de kraaltjes zijn zo klein als een zandkorrel. De kralen werden geregen op een zijdedraad, maar de kralen waren zo klein dat er geen naald doorheen kon. Daarom werd een paardenhaar als naald gebruikt.

En dan zijn er ook nog vele moderne tassen van deze eeuw, een expositie nu was Streatcouture. Een echte aanrader. En dan werd het ook tijd om iets te eten, we hebben daar genoten van een heerlijke high tea.

Daarna naar het Rijksmuseum. Op You Tube stond een filmpje, vast een voorproefje.

Ook hier waren we erg onder de indruk van al het handwerk, en we maakte wel veel flauwe opmerkingen handig als ze een BSR voet hadden gehad.

Deze bloemen; zijn 3D geborduurd, door een metalen kern zijn lusjes van floszijde gehaald waardoor het 3D effect ontstond.

Ook werd er natuurlijk heel veel gerimpeld en geplooid, en biezen gestikt, dus een rimpelvoetje, rimpelapparaat of biezenvoet zou heel veel tijd hebben gescheeld, en dan een machine, de 7 of 8 serie met lekker veel ruimte voor al die meters stof.

Maar het pronkstuk was wel de japon met sleep. Ca 1759, een trouwjapon.

De wanden waren aangepast! Wat een jurk, en dan helmaal met de hand geborduurd. Dit was de breedste jurk van Nederland, meer dan twee meter, je kon er alleen maar dwars door een deur.

En de achterkant met een prachtige sleep. Leuk detail; De zijnaden op de rug zijn eigenlijk vastgezette plooien. Naaisters moesten rechte lappen stof in model vouwen omdat zij geen patronen mochten knippen. Dat was voorbehouden aan mannelijke kleermakers. Toch wel blij dat, dat niet meer zo is.
Maar wat een werk om zo’n jurk te borduren. Stel dat je het met een B 880 zou doen met de Jumbo Hoop, hoeveel uren borduren zou er dan wel niet inzitten. Je had dan ook nog V7 nodig om het patroon te digitaliseren.

Kortom, een bijzonder indrukwekkende dag!