Elke 2 jaar probeer ik eind september naar de kunst Biënnale in Venetië te gaan. Dit jaar is de 54^e editie met als thema ILLUMInations  gehouden. Het evenement  is van juni tot eind november.  Er was een overweldigend aanbod aan kunst manifestaties, niet alleen op de officiële Biënnale locaties Giardini en Arsenale, maar overal in de stad en op de eilanden in de lagune van Venetië.

Venetië is een geweldige stad waar ik uren kan lopen in stille achteraf straatjes en geniet op de voorplecht van de vaporetto (bootbus) van de vergane glorie van de paleizen tijdens de tocht langs het “Grande Canal”. De kunst die overal te zien is, is een bonus.

Een van de hoogtepunten is de expositie Glasstress, deze glas expositie bestaat uit 2 delen 1 in Venetië en 1 op het eiland Murano dat vlak bij Venetië ligt. Het toeval wil dat wij op Murano een uur voor sluitingstijd binnenkomen en de hele tentoonstelling voor ons alleen hebben. De stukken staan uitgestald in een oude glasblazerij en dat geeft extra authentiek tintje.

Het grootste textielwerk dat ik ooit gezien heb bevindt zich in het Palazzo Grassi, het begint bij grote hal in de entree en de armen banen zich een weg naar boven langs de imposante trappen. Het werk bestaat uit allerlei aan elkaar genaaide lappen van katoen, zijde, fluweel, brei en haakwerk en is versierd met spelden, broches, sierstenen, armbanden, gehaakte bloemen, jojo’s en wat je maar kan bedenken aan versiersels. Ik vind het erg leuk.

In Palazzo Bembo langs het Canal Grande is op de eerste verdieping een solo expositie van Wolfgang Joop (de kleding ontwerper en van het parfum). Het meeste werk is speciaal gemaakt voor deze expositie. Hij maakt met textiel werkelijk “Kunst”. Er zijn grote doeken van open zilver borduurwerk.

Schilderijen combineert hij met goud borduurwerk.

Ik heb genoten van de grote panelen in wit en zwart batist, met open en 3D borduurwerk. Hier zag ik veel mogelijkheden voor het Cutwork accessoire.

De zaal waarin deze prachtige doeken samen met mooie beeldhouwwerken tentoongesteld worden heeft openslaande deuren naar een piepklein balkonnetje over het water, ik ben alleen in deze zaal en alles mag gefotografeerd worden. Het is een onvergetelijk hoogtepunt tijdens mijn zonnige Biënnale reis.

Negen dagen geniet ik van de stad, het weer en de kunst. Mijn hoofd zit vol ideeën, nu nog de tijd om er mee aan het slag te gaan. In ieder geval hoop ik over 2 jaar weer terug te komen.